In een groep van maximaal 8 deelnemers en onder begeleiding van professioneel natuurfotograaf- en fervent reiziger Tom Linster reis je naar Zuid- en centraal Namibië. Het doel van deze reis is landschapsfotografie al zullen er hier en daar ook wel wat dieren voor je lens wandelen of zwemmen. Deze reis vindt plaats in de meest kleurrijke periode van het jaar: net na het regenseizoen. Alles staat op zijn fleurigst en de hemel is staalblauw met her en der wat decoratieve wolken.

Iedereen is al wel eens iemand tegengekomen die zei dat Namibië zo’n prachtig land is. Wel, dat is het ook. Vergeet de woestijnen van Noord-Afrika en het Arabische schiereiland, this is the place to be! Combineer de eindeloze woestijnlandschappen, honderden meters hoge duinen, woeste oceaan, verzande en vergane glorie, diepe canyons en bizarre rotsformaties met een wel heel bijzondere fauna en flora en je hebt een van de meest fotogenieke plekken op aarde! En daarenboven kan je er ook nog eens bijzonder lekker eten en drinken.

Namibië is een van de dunst bevolkte landen ter wereld. Niet onlogisch daar een aanzienlijk deel van het land ingenomen wordt door verschillende woestijntypes: de Namib, de Dorob, de Succulent Karoo en de Kalahari, om er maar enkele te noemen. Elk met hun bijzondere eigenschappen, stuk voor stuk indrukwekkend mooi.

De typische rode, geribbelde Kalahariduinen, die vind je in het zuidoosten van Namibië! Je vindt er bijzondere diersoorten als stokstaartjes, struisvogels, oryxen en kudu’s. Niet geheel verrassend is ook boven dit landschap de sterrenhemel fenomenaal en dat geldt evenzeer voor de zonsondergang. Het gouden licht dat langzaam rood kleurt boven het gele helmgras dat de intens rode duinen tooit… Meer hoeft dat toch niet te zijn?

Wanneer we verder zuidwaarts richting de oceaan rijden, krijgen we de indruk dat het niet zo heel lang meer zal duren vooraleer er een bordje verschijnt waarop te lezen staat dat het ‘Einde van de Wereld’ bereikt is. Want tussen de machtige Fish River Canyon en Lüderitz neemt de wind toe, rukt het woestijnzand op en staren verwilderde paarden over de woeste vlakten. Prachtige kokerbomen, een verlaten koloniaal treinstation, een heus oorlogskerkhof en spooktstad Kolmanskop zijn de stille getuigen van een niet zo ver verleden dat ooit een rooskleurige toekomst was. Guano en diamant lagen hier letterlijk voor het rapen en maakten het fortuin van de kolonisten die zich in deze ‘Far West’ konden handhaven. De harde omgeving en mysterieuze atmosfeer maken van het zuiden van Namibië een heel bijzondere plek die geen enkele fotograaf kan weerstaan!

Bekendst is wellicht de omgeving van Sossusvlei met het iconische Dead Vlei. De Namib is hier een zee van zand, waar tussen reusachtige fel oranje zandduinen de verweerde skeletten van eeuwenoude bomen opduiken.

Even noordelijker, bij Sandwich Harbour, geeft de Namib geeft rechtstreeks uit op de woeste Atlantische Oceaan. Dat levert bijzondere natuurfenomenen op en ook schitterende foto’s. We verblijven er een nacht in de duinen om optimaal gebruik te kunnen maken van het licht. Voor liefhebbers van sterrenfotografie is dit een niet te missen ervaring!

Nabij de oude Duits-koloniale stad Swakopmund – de straatnamen en huizen zijn er Duits en je kan er schnitzel me knoedels eten – liggen de Dorob woestijn, Pelican Point en Moonlandscape. In de Dorob gaan we op zoek naar schichtige woestijndieren als woestijnkameleons, hoornratelslangen en woestijngekko’s. Pelikanen, flamingo’s en sternen wachten ons dan weer in grote getalen op bij Pelican Point in Walvis Bay. We overnachten ook eenmaal op de bodem van Moonlandscape waar bizarre rotsformaties in het juiste licht een waar spektakel opleveren.

Wie kickt op eindeloze desolaatheid, mistige stranden en beukende golven is aan de beruchte Skeleton Coast aan het juiste adres! De ‘Geraamtenkust’ sleept een nogal ‘spooky’ reputatie mee van vergane schepen, van honger en ontbering omgekomen bemanning en her en der verspreide walviskarkassen. De meeste van deze lugubere restanten zijn inmiddels door de golven of het zand opgeslokt, maar de Skeleton Coast blijft niettemin even luguber. We bezoeken er de indrukwekkende pelsrobbenkolonie van Cape Cross en overnachten enkele honderden meters verderop aan het water. Zo kunnen we er ’s ochtends vroeg op uit trekken om een poging te wagen om een zeldzame bruine hyena voor de lens te krijgen.

Onze laatste halte is Spitzkoppen Lodge. Deze lodge ligt aan de voet van een 700 meter spits boven het landschap uittorenende brok graniet, dat is ‘Spitzkoppe’, die daarom ook wel eens de ‘Matterhorn van Namibië’ genoemd wordt. In dit ronduit schitterend en ongerept gebied lijken de bizarre rotsformaties buitenaards (geen wonder dat dit een van de filmlocaties was voor 2001: A Space Odissey) en valt de sterrenhemel op je hoofd. Voor de San was dit een toevluchtsoord in het droge seizoen. De eeuwenoude rotstekeningen die je hier vindt, zijn vandaag de dag hun stille getuigen. Eens te meer een indrukwekkende locatie en tegelijk de perfecte afsluiter van deze onvergetelijke reis.